beni burada baðýþla anne
eksilmiþ renklerle bakan gökkuþaðýnýn tam altýnda
soluk benizli çocuklarýn,
kýsa pantolonlu hallerinde taný hüznümü
basit hikayelerden baþla, anlatmak için geçmiþini
ne ben bir prens bekleyeyim,
ne sen mutlu sonla biten bir hikaye..
saklayacaklar anne !
gelmezsen þayet,beni burada,
tam da toz pembenin altýnda unutacaklar
ne çok söz söylüyorlar anne!
oysa senin aðzýnda söylenmemiþ milyonlarca kelime varken
duru,sessiz akan ýrmaklarý düþün anne
lâl olan dilimi bir tek sen anlarsýn
bu sessiz fýrtýnanýn emsali yok
bir tek
umudu var
anne
biliyorum
özgür bir mavinin içinde nayiha beslenmez
el baðlayýp sulara pembe yazý yazýlmaz
savur uzaklara mâtemini
en derin bakan gözlerini
yanýna al beni anne!
zikredeyim bakýþlarýndan akan siyah geçmiþi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.