Bir kaðýt kesiðiydi düþlerim ve sen en çok uyandýðýmda acýtýrdýn Martýlarýn çýðlýðý yýrtardý geceyi, ben en çok sen susarken aðlardým
Sen benim için gözlerimi kapadýðýmda gördüðüm güneþimdin, her döndüðümde sana beni yakardýn, bir kibrit kývýlcýmýydý bedenin, tenin tenime deðerdi, iþte ben o an yanardým
Yalnýzlýktý büyüten geceyi, ben buzlu bir camýn ardýndan günün doðmasýný beklerdim yaðmur damlardý gözlerime, yokluðun yüzüme tokat gibi vururdu, soðuktan deðil acýsýndan titrerdim Sen yine gelmezdin ama ben seni bulutlardan düþercesine özlerdim
Aklýma her geldiðinde gidiþin, kanardý o ince kaðýt kesiði düþlerim, Seni göremediðimde hep bir nedenin olurdu ama ben seni nedensiz de özlerdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
noktanoktanokta Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.