İlk iftarlığım

Ýftara yaklaþýyor vakit, kýzýmý bekliyorum.Gündüzleri çok sýcak, evden çýkmak içimden gelmiyor.Mecbur kalmadýkça da çýkmýyorum.
Sahura kadar oturuyorum. Gündüz de gözümü açamýyorum. Vurup kafayý yatýyorum. Telefonum çalmasa belki de uyanmayacaðým.
Nur içinde yatsýn anneciðim. Ramazaný uykuya tutturmak olmaz derdi doðruda söylerdi.
Ben oldum olasý çok severim ramazanlarý, deðiþik bir ruh haline bürünürüm. Büyük bir huþu dolar içime.
Ýlk orucumu tuttuðumda, anneciðim beni sýrtýna alýp dolaþtýrmýþtý.
Annem yapma, yorulursun demiþtim de Yook Nazlým böylece sevap kazanýyorum.Senin sevabýn kadar banada veriyor Rabbim demiþti.
Sonra da, iftar vakti bana bir sürüde iftarlýk vermiþti. O günde sadece bana özgü tüm sevdiðim yemekleri yapmýþtý.
Böyle miydi gerçekten, yoksa Menekþe Gözlüm beni özendirmek için mi yapmýþtý bilmiyorum ?
Bende aynýsýný kendi yavrularýma yaptým.Yavrularým Allah’ýma emanet olsun.Erken tutmaya baþladýlar.
Serdar’ýmý sýrtýma aldýðýmda, çok sevinmiþti, ona iftarlýklar almýþtým..
Nazom’uda ilk oruçlu olduðu gün sýrtýmda taþýmýþtým da, indirmesi bayaðý bir zaman almýþtý Hadi anne, biraz daha.. Sonrada hediyelerle sevindirmiþtim.
Minik kuþum’ uda ayný þekilde ödüllendirmiþtim, nerde ise sýrtýmda uyuyacaktý..
Þimdi çok güzel tutuyorlar, hiç acizlenmeden. Maþallah.
Sahur yemeklerini Nazan’a yýktým. Caným yavrum, bizim annemiz olup hazýrlýyor. Bende naz yapýp, keyfini çýkarýyorum.
Sokakta aleni orucunu yiyenlere hayretle bakýyorum, çok rahatlar.Örümcek kafalý deðilim, lakin ramazana ve oruç tutanlara, saygýlý olmalýlar diye düþünüyorum.Sonuçta her koyun kendi bacaðýndan asýlýyor. Kiþileri yargýlamak haddim deðil..
Ahhh anneciðimmm, Menekþe Gözlüm, nur içinde yat. Özledim senin sahur ve iftarlarýný..
Davulcu Kýrýk Cemal’i ne büyük bir keyfle beklerdik camdan. Tam kapýmýzýn önünden geçerdi çalarak.O zamanlar, pek bir hoþuma giderdi.
Bizi hissedince durur, uzun uzun çalardý.Sende ona para verirdin..
O ne lezzetti, anýlarýmda kalan.



Nazlýgelin


--------------------------------------------------------------------------------
Bu þiirin hikayesi:

Cek -caklarý yaþarýz, bugünün tam olarak bilincine varamadan, bir þeyler kayar avuçlarýmýzdan.
Keþke ile baþlanan bir anlatý, eyvah demektir!
O günü demek ki doya doya yaþamamýþým. Anneciðimle yaþadýklarým, belleðimde kazýlýdýr, hiç çýkmamacasýna..


















Sosyal Medyada Paylaşın: