HAKİKAT YOLUNA UY

Dünya yolculuðunda can denen borcumuzu,
Esir aldý arzular, bozdular burcumuzu.

Gökteki yýldýzlarý bile þansla tararýz,
Sadece dünya için aþk ve para ararýz.

Ruhumuzu havai güzelliðe uydurduk,
Yaþam saatimizi hep nefsimizle kurduk.

Ýhtiraslar bitmiyor, acaba neden, niçin,
Ýmtihana hazýrlýk nerede yarýn için?

Gözümüz doymak bilmez dünyanýn hazýrýna,
Bunun yol neresinde ahiret huzuruna?

Yarýn utanmamaya yüzünde varsa hayâ,
Yüzünü dönüp bakma o manevi aynaya.

Günahtan arýnmaya zamanýn mý çok dardý?
Hâlbuki fýrsat için nice kandiller vardý.

Öylesine meþgulsün, bitmek bilmiyor iþin,
Baþýný eline koy, acý gerçeði düþün,

Düþün de uyan artýk, o ilk çýðlýðýný duy,
Son çýðlýðý atmadan hakikat yoluna uy.

Sýhhatin ve zamanýn kýymetini bilelim,
Manevi dünyamýza saygýyla eðilelim.

Daldaki yaprak gibi sararýp da solmadan,
Düþünelim o günü düþüp toprak olmadan.

Ne mutlu saðlýðýnda borcunu ödeyene,
Huzur ile göç edip gideceðim diyene.






Sosyal Medyada Paylaşın: