Kimseye duyurmadan yaþarken kaderimi
Sineme dost belledim onulmaz kederimi
Tan vaktinden öncesi, Kâbe’den ezan sesi
Uykucu yüreðini imana getirmiyor
Yüreðine üflerken o þeytanýn nefesi
Yýllarýn getirdiði isyaný bitirmiyor.
Sýrasýný beklerken muallakta kararlar
Her sonuca hazýrým demekle iþ bitmiyor
Atimin þaftý kaymýþ, okunurken zararlar
Göklerin çýðlýðýný kulaðýn iþitmiyor.
Çelik zýrhý kuþanmýþ iflah olmaz duruþta
Kabullenmek kolay mý aþkýn yitik halini
Yýllarýn hatýrýný hiçe sayan vuruþta
Gaddar bir adam gibi tanýttýn ahvalini.
Sabrým sükûtuma gark, sözlerim senime lal
Parçalara ayrýlýp ne çok düþündüm seni
Hýzla geçerken benden fersiz yüzüyle hilal
Külliyen aþk uðruna kahrederken bedeni.
1 Aðustos 2012 /NÜS