/denizine düþkün bir taka gibi alabora oldum
maviden kaçan deniz yeþili gözlerinde
anne sözüne itimat etmediðim zamanlarda
bir yalan olup girdin hayatýma
baþka fotoðraflara emanet
gizli kalmýþ bir nüsha gibiydi siman
ben korktuðum kelimelerden kaçarken
sen ayný kelimeler ile ekleniyordun
biçimsiz gölgeme
bir fotoðrafýn yasýný tutarken/