Sevgi Potasında Çay
zakir
Sevgi Potasında Çay
Suyun kaçýncý hâli hayalleri okþayan.
Ýftar demi gelince tebessümü buðulu.
Demliðin rüyasýyken ince belliye ayan.
Onun hasreti ile nice dudak kupkuru.
Oruç susuzluk ile arýndýrýr bedeni.
Þükrün billur kapýsý açýlýr besmeleyle.
Sabýr kuþaðý ipek kuþananlar medeni.
Suyu çaydanlýða koy sevgi ile çay eyle.
En güzel hâli gülsün suyun bardaktan bize.
Berraklýðý kuþatsýn bakýþlarý dem be dem.
Vuslat çaðý denilsin dudaklardaki ize.
Efsane buse olsun hüzünlere hep merhem.
Dua yanýp tutuþan dudaklarýn ilacý.
Kelimeler ipeðe bürünür çay mevsimi.
Ýnsanýn sinesine hasretle çöker acý.
Oruç tüm perdelerin kalkmasýnýn has imi.
Sevgi potasýnda çay haz ile harmanlanýr.
Billurdan bakýþlarý cezp eder albenisi.
Demliðin ifadesi kelimesiz anlanýr.
Hatýra olur bir gün çaydanlýðýn da isi.
Çayýn buðulu hâli huruc eder naz ile.
Demlik ile semaver iki eski kafadar,
Onlarýn ünsiyeti bardakta gelir dile.
Muhabbet devam eder gece sabaha kadar…
Ankara, 31.07.2012 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.