Unutulmuş Bir Mevsim

Gözlerin demliðime süzülmüþ billur mevsim.
Her seher baþka renkle gülersin gözlerime.
Bardaktaki ahenge berrak gamzelerin im.
Çay saati çatýnca gerek yok baþka ime.
Senin olmadýðýn hâl unutulmuþ bir mevsim.


Gül mevsimi gelmeden açýlýrsýn içimde.
Her yudum özetini çýkarýr buðu buðu.
Bana gülen sensindir renkte özde biçimde,
Misallere sýðmayan efsanevi bir kuðu.
Muhal içinde muhal unutulmuþ bir mevsim.


Ellerin efsanenin girizgâhý dem be dem.
Ýnce belli nazenin bütünleþir gamzenle.
Bendeki susuzluða dudaklarýndýr merhem.
Karþýma çýkýyorsun emsalsiz ipek tenle.
Belli ki bendeki hâl unutulmuþ bir mevsim.


Renk ahenk kaynaþmasý çay saatimin tülü.
Buðulu bakýþlarýn iz býrakýr takvime.
Kýskanýrým kendimden gül misal adlý gülü.
Taþýrým hayalini bardaðýmdaki ime.
Bardaðýmda çay misal unutulmuþ bir isim…
Ankara,31.07.2012 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: