Hak sevdası içimde
Aþk özümde yanardý, alev alan hazaným,
Ateþ oldum aþkýmdan, ben bir garip kýzaným,
Ben semaya aðlarken tutmaz sanki her yaným,
Hak sevdasý içimde, alev olmuþ yanardýr.
Harun Yahya gibiyim, þu gittiðim çöllerde,
Hiçbir yangýn sönmezdir Allah diyen dillerde,
Sorun bana diyeyim, senin gönlün kimlerde,
Hak sevdasý içimde, alev almýþ yanardýr..
Kan çanaðý gözlerim yaþlar döker durmadan,
Harun Yahya boy atar, can yanýna varmadan,
Ben zavallý biriyim, gitmem gerek bu yoldan,
Hak sevdasý içimde, alev almýþ yanardýr.
Akþam gelsin deðerdir çölün yeli burnuma,
Bir hoþ kokar bir bilsen, gelir aklým baþýma,
Amber kokar gül kokar gider benim hoþuma,
Hak sevdasý içimde, alev almýþ yanardýr.
Gurup ufka inince, yere koydum heybemi
Geçti biri yolumdan, ben anlattým derdimi,
Yolda durduk konuþtuk, sordu bana halimi,
Hak sevdasý içimde, alev almýþ yanardýr.
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.