Ýçim çaðlar durur, deli gönlüm,tattý tatlarýn en tatlýsýný, dertli yüreðim çok çekmiþti önceden, acýlardan þüphelerden en acýsýný, belki bana çok kýzdý,o gerçeði gördü diye, o pis kendini bilmez cadý kadý, þimdi o yakarýr, kendi için durmadan korkusundan olmuþ o da hacý.
Ulu sultanýmý buldum ben, gittim gül yaðan nur yaðan yolundan, ellerini açtým,yürekten yalvardým, yandý durdu bende, aþkýyla yürek, secdeye eðildim, namaza durdum, gittim sonunda hak yolundan, ateþ sönmedi kül olmadý yanar durur, kor ile doldu kaldý içimdeki boþ kürek.
Söylesem kimler onu bilebilecektir, sýzlanmýþsa içimdeki saklý sýr, Hak aþký benim ateþ yanan gönlümdedir, o içimde gizlediðim bir sýr, çok çabuk gelir herkesler bilir bu dünyada adem ömrünün sonu, bir gün biter buralardaki fani dünya, çünkü o bir kýsýr, gelir arkasýndan bitmeyen dünyam
Benim sevgim yüreðimde biçimlenir, aðlayan aþk içinde dertli,dertli dertlenir, gerçek olan benim içimdeki korkumdur, iþte gözlerimde gözlerimde yine malum yaþlar, Ýçimde ise, parlayan ulvi ýþýk, çeker dururum Allah diye hu, seslerim çoðalýr gider, ses verir yeþili arayan boz daðlar hu.
Hayýr olmaz dedim , verdim içimdeki bütün saklý sýrrýmý, yemyeþil dedim,karþý daðýn bozkýrýný, oysa bozdu o karþý daðlarýn uçsuz bucaksýz bozkýrý, dað kupkuru olsa da,oldu dað tepe gönül yeþili, her yerleri sarý olsa da oldu gönül sarýsý, hislerim korkum oldu, yandýkça yandý yürek, yeþil gördüm, gönlü aþkla dolarken bütün bozkýrý.
Yüreðim rahatladý, gerçek aþký bulduðundan, aþkla dolu,dolu dolduðundan, ateþ yangýný yakmaz oldu huzur olduðundan, içim huzurla dolu þimdi, umursamazdý hiçbir þeye bendeki yüz, onun aþkýna solduðundan, ona taptýðýndan, bu doðru dedim ben, onda buldum gidilecek en doðru yolu.
a.yüksel þanlý er.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.