//Aþk
iki kiþilik yanmaktýr
Aþk
Sevdiðin için kendinden vazgeçmesini bilmektir//
Yoruldum
Med-cezirlerinle boðuþmaktan
Yüreðime asýlý kaldýðýn yerden kýrýyorum seni
Y/oksun gönül evimde
Matemini tutmayacak bu gönül
Bilesin
Sýkýldým cinnet nöbetlerinden
Git artýk
Çölleri deniz yapsan
Yok fayda
Aðýr geldi sevmelerim
Tutunamadýn
Piþmanlýklarýn
Gözyaþý yaðmurlarýn olsun
Aþka bedel biçmeye kalktýn
Günahkârsýn
Üþüme nöbetlerimi bitirdim
Ýçimdeki son yolculuðundu
Kanattým en derinden
Kýzýla boyadým
Allý turnalar selâmýný getirse almam
Yeþilini öldürdüðün gözlerime son kez bak
Alev saçlarýma dokun
Yaklaþ bana
Yavaþça eðil kulaðýma
Masumiyeti öldürdün
Seni bitiriyorum
Serserisin yaaa
Vazgeçiyorum
Sonsuza kadar susuyorum
Bu gece
Bende öldüðünü kimse bilmesin
DENÝZ_DERYA35
Eþsiz yorumuyla þiirime nefes olan sayýn Ahmet Ormancý’ya teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.