Hýncýmýz riyakârýn, akýl tiyatrosuna,
Ýnsanlýkta destisi kýrýðýn marazýyýz.
Oyunbaz bir falcýnýn, tekil tiyatrosuna,
Yuh çekip, gönle akan arýðýn birazýyýz.
Biz ki; bayrak misali lütfu hazar bilmiþiz!
Biz ki; ayrýlýklarý gönle mezar kýlmýþýz!
Biz ki; çirkin tuvali bizar olup silmiþiz!
Biz ki; Hakk’a eðilen sarýðýn ýrazýyýz.
Biz ki; lafügüzafla haddimizi aþmadan
Doðrularý söyleriz, yönümüzü þaþmadan
Güzelliðin peþinden yorulmayýz; koþmadan
Biz ki; lâvlar püsküren, yarýðýn þirazýyýz.
Bazýlarýna bizim sözümüz zül olsa da
Huzura giden yolda çabamýz kül olsa da
Kefemizdekileri hasis bir el çalsa da
Denge kurmayý bilen duraðan teraziyiz.
Geveze kalemleri imiklerinden asýp
Kenara çekilelim, ýþýðýmýzý kýsýp
Cürüm silinecekse; kelimelere küsüp
Konuþan yüreklerin firaðýn/a razýyýz.
21 temmuz 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN