Beni düþük yapan dünyanýn süt dolmamýþ memelerinden
Sýcaða yüz çevirmiþ koynundan tutup alandýn
Doðmuyordu kuþlar evvelden biliyorsun
Gökkuþaðý sýr saklamaz oluyor yaðmur oldukça kendimde
Kendime yaðdýkça sýrýlsýklam yýrtýlýyorum
Dýþa dönük rüyalarýndan ucuz görülenlerden geldim
Hepsini görmedi kimseler biliyorum esintileri mesela
Karda susan köklü aðaçlarý donmuþ sularý defne kokularýný
Haklý rüzgârlarda sendeleyen geçmiþ zamanlarý boyatmadýlar
Tepindiðim topraklarýn aðýrlýðýný aldýkça büyüklüðüm taþtý kendimden
Sýcaklýðýn bittiði yerde çýrýlçýplak soyundu çocukluðum
Sevgilim hýzla ölü yarýnlar doðuran günlere uyandým senden
Gölgeli alýnlara yerleþirken dokunmuþtu ayrýlýðýn elleri saçlarýma
Cesur türkülerin esir düþtüðü memleketlere kaçarken
Yasaklanmýþ ne kadar çizgi varsa üstüne durdum
Açýkça ilan edilmiþ ateþten tenini baðrýma bastým
Bir anýmý daha topladým yaka paça kaldýrdým hikâyemin tavan arasýna
Kalýn kalýn damgalandý betimleyemediðim yüzün
Evvel zamanda baþlayan hikâyem uzadýkça baþkalaþtý
Yabani sevgilerimi öðrendikçe
Kendi hikâyemi anlatan ucuz aðýzlardan
Kime kendimi sorsam baþka birini öðretmelerinden
Ýnsanlarýn bizi aniden baþka biri yapmasýndan hem de olmalarýndan
Utandým ve tiksindim bu sabah
Cam gibi kendine kýrýldý çocukluðum
Beceriksizliðin ödül töreninde geçiþken bulutlarý
Dünyada bir yerde saklanan cesaretsizliðimi ise aynada gördüm
Boðazýma leþ gibi düðümler iliklenirken akýp birikiverdin
Kasýklarýmda kayboluþun sancýmaya baþladýkça
Çamura bulandý çocukluðum
Bileðinden kýrýk þiirlerin güçsüz kalmýþ parmaklarýndan
Körelmeye yüz tutmuþ umutlarýn arasýndan çekip alandýn beni
Siyaha karýþmýþ sularýn alýn yazýsý sildiðini
Ruhumu sana adadýðým o limanda öðrendim
Durup kendimi öldürmemi üþümeden titremeni
Sýðýndýðýn dalgalarýn seni aþmasýný izledim
Ellerindeki barut kokusundan kaçýþan âþýk yosunlara acýdým o vakit
Daðda kudurmuþ köpeklerin aðzý gibiydi seni dinlendiren köpükler
Gözlerimin solgunluðuna benzettim hepinizi çoðaldýðýnýz
Aðladýkça gözlerimden gitti mülteci yüklü gemiler
Sustukça dalgalandý çocukluðum
Sen ellerimden yýðýnla kuþu uyandýrmayan
Gün Ay dýn Sevgilim beni binlerce ölümün arasýndan çekip karanlýktan çýkaran