Kör bir kaptan kullanýrken cennet gemisini
Cebinde kenevir tohumlarýyla yakalandý Cebrail e keþiþ
Cehennemini yarattý ve sos oynadý ucuz yalnýzlýðýyla
Kuhela
Aðzým denizse denizimde bir balýksýn
Ya tutarým ya kayarsýn
Ben Azize olsam sen Aziz bedduamla abdest alýr
Beni binlerce kez daha yokluðun çokluðunda býrakýrsýn
Delirmiþ kara deliklerden besleniyordu bedenim
Aramýzdaki Müslümanlar ezan sesi arýyordu uzay boþluðunda
Küçük ölümleri iki Siyah yazýyordu
Yaðmur sonrasý ölürdün hep
Bilmiyorum
Belki bu yüzden bulutsuz bir gökyüzüm hala
Öpüþmüyor kimse
Kalbimin dudaklarýyla
Bir þiþe ateþ suyuyum
Gözlerim matem sabahý görür her vakit kimsenin ölmesine gerek yok
Dinlerim gramofondaki çýðlýklarý görürüm hüzüntepen turnalarý
Aklým kayarken bir radyo tamircisinin barýþ isteðine
Frekansým bombalanýr anlarým sesi sesinin ne demek olduðunu
Ölmeyecek kuþlarýn doðmadýðýný ya da
Mavi deðil ufuklarý
Koþmayý unutmuþ atlar silinirken topraklarýmdan
Nefreti bastýrýp içimdeki Kýzýlderili’yi kandýrdým
Samanyolunda gözlerin ýþýyor henüz
Duyduðum ben yok kümede
Son kere aþksýzlýk aðacýndan bir totem yapraðý ýslatýyorum
Ruhumu büyüttükçe sensizleþmek korkusu kýyýlarýmdan taþýyor
Yaþlanýyorum
Sen yýldýrýmlý gecelerde kum taneleri kadar gidiyorsun
Bölüþmek istediðim korkularý örtünüyorum
Sana tekrar dalgalanýyorum bilme
Keskin bir ayrýlýk ateþi baþlarken çekilmiþ sularda
Genzimdeki tutuklu sevdayý idam ediyorum