gündüzün geceye borcu nedir?

Yeni degil iþlerimin ters gitmesi
Bu öylesine sancýlarým,
Hic yoktan baþýmýn dönmesi
Mehtabýn uykumu basmasý
Ellerimin sabah sabah tütün kokmasý
Alnýmýn çizgilerinin nedensiz depreþmesi
Sebepsiz þakaklarýmdaki aðrýlar
Yeni degil beyazýn böyle can yakmasý!

Bu sebepsizligim yeni degil benim
Hiççç yoktanlýðým
Yeni degil bu öylesineliðim!…
Özlemek gibi degil inan
Yaþamak agrýsý vardý icimde hep

Sensizmi?

Belki degil...

Baþak baþak cözülmüs gözlerim
Yeni degil sana yanmýþlýgým!
Hala bir arpa boyu yolalmýþlýgým
Ki nerde kiminle seviþmiþsem
meyer hep seni aldatýrmýsým
Yani þarabýma kosan o yýllar
Senin bardagýna akýyormuþ ya
Ki ben artýk mayalanmýs bir þarap !
Akýp gelmiþsem kapýna

Düsün...

belki hep ordaydým
Yani öylesine iþte
Her yol sana varýrmýþ ! sana sebep
Hani kâbe gibi, kýbble gibi iþte

Tesadüfmü?
belki deðil

Bu gök kubbe bu dem sonbahar
Artýk yanlýzca sonbaharda izlerim var
Ki bu býçak acmaz yanlýzlýðým
Ayla güneþin küsmesi
Karanlýgýma ay ýsýgý düþmesi,

Sebepsizmi?


Farzetki herþey senden kalma
Bir tek sen yenisin kursagýmýzda, beynimizde
Her sabah besmeleyle baþlýyoruz seni sevmeye
Yani o kelebek gibi iþte, öylesine
Sebepsiz, nedensiz...
Yani bir kelebegi düþün: bir agacin dalinda
Yemek gibi, ekmek gibi, alýn teri gibi

O kadar doðal, öyle icten kendini vermeler
Kelebek sever o yapraðý öylesine
Hani her gün yediginden de degil
En güzeli de degil
Yolu nedense ordan gecer öylesine
Bazen bakmak icindir, bazende bakýlmak
þimdi bir yýldýz kayar geceden
Birden döner, sersemler
Rûku eder, dem olur
Sanki rakýnýn içine düþmüstür
Kýble de al çicege sevdalýdýr ya
Seccadeler serilirken kurbanlýk koyunlara
atýn ölümü hep arpadan olur


icgüdümü?

kuru sýký bir hayatmý?

Belki degil...



O dal ki yanliz bir yaprak ta degil
Ama gerisine akli ermez kelebeðin
Yani senin gözlerin gibi
Senin ellerinde güzel ama
gözlerin yetiyor iste bana

Manasýzmý?
Belki degil


Bu sonbahardaki ayak izlerim
Ki kalem kalemtraþa her girdiginde
Yolu kýsalýr bizim kelebegin
sonbaharlarýn yolumu kesmesi yeni degil
Daha kaç son-bahar görürüm bilinmez
Ama en “son-u senin dalýnda, gözlerinde
Birlikte, caným ! bahara çýkacaðýz
Gülen gözlerin aklayacak kirimizi

Umutsuzmu?

Belki deðil..

Oysa binlerce kez batmýstýr güneþ ardýmdan
Sabah olmadan ne geceler ölmüþtür
Ama ýþýgým ! içimin aydýnlýk yaný ! !
Yani, yaþamin dikenli telleri
Batmýþtýr adamýn bir yerlerine iþte
öyleyse ilk sýgýnagým sen olsana
Oysa girmessin sen gecenin koynuna
Gül sunan elde gül kokusu kalýrmýþ
Havada kýskýrtýcý bir aþk kokusu var!
Agzýmdan sen akýyorsun, dilimden sen
Kelebekteki bu yaprak sevdasý
Onun doðasýndandýr aslýnda
Ya bendeki bu çýlgýnlýk?
Sebepsiz, nedensiz ýþýgým
Yasamak gibi, nefes almak gibi caným


Yani iste öylesine,


Öylesine iste .....