MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

iki kapı
Zele

iki kapı












0’n -emir- dan
Bir’ e
sevda idi yolculuðum
bir’den iki olan
ikiden çoða hicretim
ve adýna din dediðim
Sümer destanlarýna
ve ilk su hüzmesinden bu güne evrimleþen duygularým
sen ilacýmsýn
___________sen celladým! Baþýmdaki dumaným, diyetim!
Yokluktaki rahmet
Varlýktaki sýr
_______sen sýratým!
iki kapým
ne zaman birleþecek yakam


“inanç” kelimesiyle “ümit” kelimesini yer degiþtirirseniz
“Âhlak” kelimesi “zevk, mutluluk” olabilir
Ve korkmadan da sevebilirsiniz
Çünkü “korku” “öldürmez” yaþamayý engeller
(Ve sorgulayýn, adýna din dediðiniz þeyleri)

Birini “gerçekten” sevebilirmisiniz?
_______yeterince tanýmýyorsanýz, neden olmasýn…
___çünkü insan “ben” i sever, yada “sende” buldugu “ben” i
Kýskançtýr ve egoisttir önce;

Bir elmayi yemek deðilde paylaþmayý ve asla bitirmemek için, hep kenarýndan kenarýndan kaþýk sallanýlan dar gelirli memurun, tabaðýnýn ortasýndaki “et” e hafif temas da ederek ve hep kuru fasülyeye hücum ederek: bir paylaþýmdýr, bitmesin diye
Aþýmýz, aþkýmýz ve en insanca duygularýmýz!

Ve Lidyalýlar parayý buldugu için, parçalanan Libyalýlarmýdýr yanlýzca? Ve satýlýp-alýndýðýný sandýðýmýz þeyler;
Ve þu “an” evet, evet, þu “an” ý ve saniyeyi,
-dedim ve geçti o “an” dikkat edersen-
bir daha asla, yaþayamayacak olmamýz, ne korkunç deðilmi?
Ve doðmak: ölmeye baþlamaktýr
Ve ölümden korktuðu için, öldürür insanlar!

þu parýldayan güneþten payým ne kadar
O duvarýn harcýndaki mayam
Fýtrat dediðin ki hamurdur
Ya piþirip ekmek eylersin yada
Yakýp kendini harman eylersin


Sarmaþýklar daðlara doðru
Ve akþam yaylalarda
Gün aþýrsam koynuna
gün sýzmasýn bensizligine diye

Söz ateþtir her aðýzda taþýnmaz
Gözlerimin içerden örtüldügü yerim
içimdeki parmaklýklarým
Ve mezarlarým aç
Biz sen ve ben üç kisiyiz
ýþýk almaz suratýmýz
Sokaklarda aðýz kokusu
Çignenip atýlmýs sakýz
Aðzý iklim kokan iki nehir
Ve bir nefret gibi tükürülmüþüz dünyaya
Korkunç kokan
Biz seninle iki buðday tanesiyiz
Zamansýz kesilmiþ
Ölümsüz düþman gibiyiz

Aslýnda biz seninle yarým soðan yarým sarmýsak
Biz seninle kozmik bir çaðrýda dirilmiþ
iki baþak
Nihavend makamý doðramýþ bizi


Öldürdükçe yaþayan
Kana susamýþ insan
Romantik yalanlarým
Ve kana susamýþlýðým hariç

Öpmelerden utandýðým
Gürgen aðacý gibi gözlerin
Sað yanýmda bir kurþun
Sol elimde kürek
Mezar iþçisiyim belli
Öldürmek benim iþim


Keþke diyebilmek kadar
Baþýný göðsüme dolandýrdýðýnda
Nefesin uyusaydý boynumda
O kadar soðukmu güney doðu
Yaslansam gürgen boyu
Sýrtýn hiç üþümeþe
Bir namluya bir sana bakýp
Kelimelerden utanmasam
Ellerim ellerini seviyordu oysa
Dudaklarým koynunu
Gözlerin içine güneþ salkýmý yüreðini

Ben zannediyorumki bulutlarý
Bakmassam korkup kaçarlar
Elimden yanlýzca kurþun geliyor
Artýk vuruyorum sevdiklerimi


Bir bulut çýktý göynüme
Ve ben çiziyorum hudutlarý
Savaþ ne kötü seydir kýzým
Her gün yüreðime yaðmurlar yaðdýrdým
Göðün bulutlarýný daðýtmaya yetmedi rüzgarým
Ve ben çýkýp içime alacaðým laneti
Af et diyeceðim
Ölüm ! beni ! affet!

ve hep kal dediklerimizdir, git deyince gidenler









"kafam cam kýrýklarýyla dolu doktor. bu nedenle beynimin her hareketinde düþüncelerim acýyor."


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.