Çünkü Gidersen

gidiyorsun ya,
yokluðundan cesaret bulup
öptüðün yeri ýslatýyor hain gözyaþý!
saðanak yaðýþlý
yanaklarýmýn coðrafyasý!
dokunduðun ellerim
üþüyor,üþüyor ve her üþüyüþte
yokluðunun soðukluðu özleme dönüþüyor!

gidiyorsun ya,
ayak seslerini takiben
hüznü veriyorsun kollarýma bir bebek gibi.
’nur topu gibi ayrýlýk oldu, ona iyi bak.’ diyorsun.
elbette bakarým, bana bakmadýðýn gibi..

gidiyorsun ya,
içimin derinliklerinden kopuyor çýlgýn bir fýrtýna,
üþüyorum..
bu kez ayrýlýk ceketini veriyorsun omzuma.
ilikliyorsun hüzün düðmelerini,
ve hüzün düþmez oluyor yakamdan.

gidiyorsun ya,
arkandan bakarken
son kez bakmanýn umudunu yaþýyorum.
ayaklarýn hýrçýn bir fýrtýna gibi uzaklaþtýrmak istiyor geride kalanlarý.
attýðýn her adýmda sensizliðe yaklaþýyorum!
gidiyorsun..
arkana, ardýna bakmadan..
arkandan bakarken dudaklarýnýn deðdiði yeri ýslatýyorum,
silmiyorsun, geçmiþinin aksine.


gidiyorsun ya,
ardýndan uzun bir ýslýk duyulsun,
dönüþünün melodisi!
ýslýk her gideni getirirse eðer
düdüðü kýskandýrýr dudaklarým.

gidiyorsun ya,
bir kova gözyaþý akýtýyorum ardýndan.
’su gibi git’ diyorum,
’su gibi gel, gitmemek üzere!’
çünkü bir daha gidersen
gözlerim susuzluða susar,
ektiðin sensizlik tohumlarýný yaþartýr
ve ektiðini biçer!
delicesine özler yanaklarým, kuruluðu.
çünkü gidersen
öptüðün yeri ýslatýr hain gözyaþý!
sana ihanet eder dudaklarým,
adýný anmak yerine
’gel’ der...
çünkü gidersen
ben hala yaþarken,
her gün ölen ruhumun soðukluðunu tadarým!
hala gitmek istiyorsan git,
yolun açýk olsun, kalbin kapalý...
Sosyal Medyada Paylaşın: