Bana bakma, Gözlerinde yeni ölmüþ birinin hayat hikayesi, Her haliyle sonu hatýrlatan birinin gözleri Gözlerin... Muhakkak bir aþk deyimidir, Kiþinin gözleri... Bana bakma, Yavaþ þarkýlar dinlemiþ gibi oluyorum... Kulaðýma yavaþ,kalbime hýzlý geliyor bakýþlarýn, Deyim yerinde deðil, Gözlerin yerim deðil; Bana bakarken olmamasý gerektiði kadar yalan...
Bana bakma, Bir þiir yazarsýn kaðýda tutuþturursun ucundan, Yanar,Üflersin küllerini uçuþup karýþýr havaya, Ben nefesimi veremem gözlerine, Söner feri, Sönmesin... Benden baþkalarýda ölsün gözlerinde, Benim can buluþlarým kadar...
Bana bakma, Umuda çapkýnlýk yapýyorum, Varsýn bana! Varsýn umut gelsin bana... Bana bakma, Gözlerin derinl;düþersem, Herkes gibi olurum! Bana bakma,sana bakmam... Sana bakarsam,bunun adý felaket olur, Ýyi bakmam!
Þimdi söz konusudur,unutmak Hayata karþý bir reflekstir ölmek,gözlerinde, Gözlerinde ölmek öyledir... Bana bakma, Bana sen gibi bakma, Sana sen gibi bakarým; Aþk olur! Gözlerinden þiir doðuyorsa, Yaþamak budur, Varsýn öldürsün gözlerin, Belki acýdýr öldürdüðü, Belki mevzu mutluluktur gözlerinde! Bana bakma, Çözerim sýrrýný, Farklý haller devleþir içimde! Yaþamak’dýr gözlerin, Aþkýn sözlüðünde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.