Bu gece daðlara bir hüzün çöktü, Kardelenler üzüldü boynunu büktü, Bunca çileli yaþam bana hep yüktü, Manolyalar mevsimsiz yapraðý döktü.
Her gidiþin bir dönüþü olacak derler, Neden geri dönmüyor artýk gidenler? Yeni güne umutlu gireyim derken, Son bir buse kondur bari giderken. ... Anýlarda tutsak kalbim nedensiz, Yeni hergün yine acý veriyor sensiz, Ruhum ortayerde kaldý bedensiz, Alay ediyor gibi anýlarla bu densiz. Mehmet TAHMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.