//Ýmansýz sofrasýna oturduðun her öðün
Ýblis’in otaðýnda þatafatlý bir düðün.//
Çýnarýn gölgesinde yan gelip de yatmalar
Baþka iþe yarar mý, ömrü telef etmekten
Kollarýný kabartýp yersiz caka atmalar
An gelip vazgeçer mi, vadeyi tüketmekten.
Aniden kesilmeden dizlerinin iflahý
Çamura sürünmeden bulabilsen felahý.
Çýðlýðýn ölgün sesi illa diretiyorsa
Kulaðýndan asýlýp, duy beni dercesine
Geç kalýnmýþ zamaný gamla öðretiyorsa
Telaþ sarar nefsini bedel ödercesine.
Yandým yandým diyerek ateþler mi sönecek
Amelinde ne varsa hepsi sana dönecek.
Derin bir nefes çekip, kýblede kýyam dursan
Secdeye deðen alnýn, yaþlarla ýslanýrken
Aldýðýn derin hazzý, hidayetine yorsan
Okunmuþ sular serpsen yüreðin daðlanýrken.
Güneþe kara çalýp, etme kendine zulüm
Hakk’a açsan kalbini , sonumuz hep bir ölüm.
12 Temmuz 2012 / NÜS