çýðlýk çýðlýða koþuyorum vadilerinde içimin; sessiz ve derinden… hicran tablolarý yansýyor her aynaya bakýþýmda gözlerimden… dalýyorum hayal ýrmaklarýna sönsün diye yangýným; her hatýra bir magma sýzýyor hücrelerimden… bulabilmek için kendimi gömülüyorum sessizliðe, hicran inliyor sukutumun naðmelerinden… ey aþk! ben böyle deðildim; sana rastlamadan önce. hüznün mey’ini içtim kana kana bâdelerinden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf akyüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.