Sonsuza Kadar
Ölümü öldürmeye çalýþýyorum ama deli deðilim...
Çünkü ölüm;
Sevdiðimle beni ayýrabilecek tek engelim...
Benim yerimde kim olsa ayný þeyi ister,
Seni...
Kaldýrmalýyým ölümü ömrümüzden,
Sonsuza kadar benim olmalýsýn çünkü; sen...
Saçlarýn kadar kusursuz olmasa da,
Saçlarýndan kat kat uzun olmalý hayatýmýz.
Torunlarýmýzýn torunlarýna bile anlatmalýyýz bu aþký,
Nesilden nesile,
Kuþaktan kuþaða yayýlmalý...
Ýmrenilen bir romanda,
Birlikte baþrol almalýyýz mesela.
Sonumuz mutlu da olsa bitmemeli,
Hep mutlu devam etmeli...
Her sayfasý ayrý bir tatla okunmalý,
Belki en çokta bu yüzden ben yazmalýyým,
Sen de okumalýsýn...
Sevmeliyim seni,
Dünyaya gönderilme nedenim bu,
Bunun için yaþýyorum der gibi...
Sevmek fiili;
Sen özne olacaksan güzel,
Ben seveceksem seni; tüzel...
Hem aþk dediðin ölümsüz olmalý,
Öyle öðrendim ben çocukluðumun masallarýndan...
Sonsuza kadar sevmeliyim seni,
Anlayacaðýn her iki dünyadan...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.