yiğitler vardı

(Bir Zamanýn Bosna Kahramanlarýna...)

deli bir yaðmur
döverken taþ duvarlarý,
veya düþerken kar taneleri yumruk yumruk
taze filizlerin üstüne…
býçak gibi kesmiþken ayaz
taze somun elleri.
dondururken soðuk
körpe dudaklarý.
ve üþürken ölgün bakýþlý analar.
söyle sahi sana kim aðlar?
uçsuz bucaksýz acý kamçýlar içini,
omuzlarý düþmüþ bu delikanlýlar mý sana aðlar?
al yanaklý, elbebek gül bebek büyüyen kýzlar,
alýnlarýna kara leke çalýnmýþ,
mahmur gözlerinde küskün bakýþlar.
belki bundan böyle bir ömür
beyaz atlý bir prens bekler…
þimdi yürekleri kaskatý,
taþ gibi...
belki taþlaþanlara inat.
gül toplayan ellerde nasýr,
oya iþleyen parmak tetikte
ve barut kokusu biner endiþeler üstüne…
belki bir karanfil gibi.
ince ince yaþ topaklaþýr kirpikleri üstüne,
ve karýþýr damarlarý yýrtýp çýkan yiðit kanýna
yaný baþýnda leþler hayat sürer,
karanlýkta türkü söyler yamyam sürüsü.
korkularýný bastýrýr akan kan,
kesilen baþ doðranan bebekler.
ve imdat bekler yaralým.
iþte öyle orada…
sen ise,
atlas döþeklerde sabahlarsýn
ceylan derisi kodluklarda,
siyah bir smokinle bezeli ruhsuz bedenin
alkýþ tutmakla meþgulsün senariste.
en iyi erkek oyuncu ödülü verirsin batýya.
ve ölülerine ölü katmak için.
öyle ki ardýndan iyi ki doðdun batý diyesin…

12/12/1994 bursa a. lisesi

(Srebrenitsa katliamýnýn 17. yýlý...
11 temmuz 1995. 8 binden fazla boþnaðýn soykýrýma maruz kaldýðý medeni
Avrupa’nýn, Ýkinci Dünya Savaþý’ndan sonra yaþadýðý en büyük trajedi olan Srebrenitsa soykýrýmýnýn 17. yýl dönümünü yine gözyaþý ve hüzünle anýyoruz.)
Sosyal Medyada Paylaşın: