süleymanın mektubu

derler ki;
“belkýs ne zaman
süleymandan bir mektup alsa,
saçlarýný toplar,
mektubu öyle okurdu.”

Ýlkinde, bir sonrakinde
ve daha sonrakilerinde.
ne ürpertici, ne yürek titretici deðil mi?…
bu ne asil duruþ?
bu ne nezih bir davranýþ sevgiliye?
yok yok sadece sevgiliye deðil,
ondan gelen en bayaðý armaðana bile..
bu ne sevgi, bu ne baðlýlýk Allah aþkýna,
bu ne hürmet ondan gelen bir nameye?
bu soylu tavýr, saltanatýna deðil süleymanýn,
yada hiç kimsede olmayan mülküne.
bu duruþ,
masumiyetin alamet-i þahanesiydi.
bu duruþ duygularýn vücuda gelmesiydi süleymanýn þahsýnda.
ve kendi yüreðini okumasýydý belkýsýn.
bu duruþ en güzel yorumdu sevdaya dair,
bu duruþ özlemdi,
bu duruþ sabýrla bekleyiþti süleymaný.
bu duruþ ýsrarlý bir direniþti nisyana,
ve en güzel cevaptý sinsi ihanete.
ve bu duruþ en anlamlý okuyuþtu aþký
en güzel cevaptý.
vuslat özlemiyle yanan süleymanýn mektubuna.
en güzel cevap…

05/07/12 baðlaraltý

Sosyal Medyada Paylaşın: