Gece yine. Karanlýk adamlar yürüyor gitarýn tellerinde, düþ býçaðým keskin bölüyorum ortasýndan na/mus kelimesini… Gece yine. Bir köpek havlýyor dýþarýda duyuyorum açýk penceremden. Aðaca sýmsýký sarýlmýþ karýnca misali tutunsam, kar gibi ýslak tenine kavrasam ellerimle… Tenin daðdan akan sulardan soðuk geçerken tenimden serinletir yaz gecesini… Gece yine. Kýrýldý kahkahalar döküldü aþk buharlaþtý geceye yýrtýldý inancýn gümüþ kalkaný… Biraz mutlu olmalý insan. Geçmiþe bakýp o anlarý topladýðýnda bir saatten az olmamalý hayatýnda… Yemekler yenmeli içmeli ve dans edilmeli ama önce sevmeli seni sevmeli kendini sevmeli geceyi sevmeli kadýný sevmeli insan ya da sadece birþeyi sevmeli, mutluluk bulaþýcý olmalý beklemeden gelmesini ayaðýna gitmeli babanýn ayaðýna gitmeli biran önce geceden önce ölümden önce saatler kesintisiz dönmeye devam ederken, gitmesini bilmeli… Burada gece yine. Orada?
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.