Kader
Bugün yüreðimi terk edip gidiþinin dördüncü yýlý
Acým dindi diyemem ama
Alýþtým yokluðuna
Gidince sen;
Sudan çýkmýþ balýk gibi
Ne yapacaðýmý bilemedim
Çarptým durdum duvarlarýma
En çok
“Unuturum” dediðim yerde acýttý yokluðun
Tek söz söylesen
Kýzsan, baðýrsan
Kavga etsek
Kýrgýn ayrýlsak
Bunca beklemezdim dönersin diye
Dönmedin,
Gelseydin
Ayaklarýnýn altýnda çocuklarýmýn Cennetini de getirecektin
Masada boynu bükük fesleðenler
Yanýnda kana kana su içtiðin bardak
Ýki zeytin çekirdeði
Baþý ezilmiþ izmarit
Üstünde dudak izin
Ýçeride büyük resim
Koca gözlerle gülmektesin halime
Býraktýðýn gibi kaldý her þey
Kýzardým hani koltuðu televizyonun çaprazýna götürmene
Daha güzel geliyor þimdi
O, inanýlmaz düzenine kýzardým.
Bardaklar ayrý çekmecede
Tabaklar ayrý
Yeniler farklý dolapta
Kullanýlmýþlar farklý
Kap kacak temiz tertipli
Merak etme hem musluklarý da yaptýrdým damlatmýyor ha bire
Eli iþ tutmaz iki yumurta kýramaz,
Þýmarýk,
Kabýna sýðmayan,
Bir eli yaðda bir eli balda “O” adam
Çok deðiþti bir tanem!
Piþmanlýkla yüz yüze…
Yanýnda ne kadar da büyüklenirmiþim oysa
Kendimi hükümdar
Seni kölem sanmýþým
Sen gidince anladým.
Senin sevdiðin tüm þarkýlar hoþ geliyor artýk kulaðýma
Hatta bir kaçýný ezberledim bile
En çokta acý makamýnda ki o þarký hiç düþmüyor dilimden
“Þimdi uzaklardasýn
Gönül hicranla doldu”
Þimdi gelsen hiç zorlanmazsýn bu evde
Býraktýðýn yerde hala tencere
Dolapta ki düzenin bile ayný
Sebzeler en altta
Kahvaltýlýklar bir üstte
Yemekler en üst gözde
Elbiseler ayrý bir birinden
Sporlar farklý, klasikler ayrý yerde
Çoraplarým karýþýk deðil hem
Ve çamaþýrlarý asarken yýkýyorum balkonu
Füruzan ablayý kaybettik geçen hafta
Gözleri açýk gitti
O da mý seni bekliyordu ne?
Sabri amca kökleri topraðý býrakmýþ çam gibi
Devrildi devrilecek
Çok acý geldi bu ayrýlýk
“Evlat! Nasýl dayandýn bunca zaman” diyor
Yanýmdan hiç ayýrmadýðýmý bilmiyor…
Hani hep kýzdýðýn Sevda vardý ya
Ben evden dýþarý adým attýðýmda
Balkona koþan,
Liseli âþýk gibi sokaðýn sonuna kadar beni uðurlayan kýz
Bir keresinde sokakta laf atmýþtý da
Evdeki bütün bardaklarý kafama fýrlatmýþtýn
Sonra yeniden bardak alamaya çýkmýþtýk
Sevda evlendi bir kýzý var iki buçuk yaþýnda
Oðlunu da karnýnda taþýyor
Bakkal Orhan abi býraktý gitti mahalleyi
Zeynep abla çocuklarý alýp gidince
“Kimseye bakacak yüzüm kalmadý” dedi giderken
Ya ben ne yapmalýyým
Her gün ayrý suretle çýkýyorum gün yüzüne
Soruyorlar seni
Dönecek diyorum
Ayaklarý altýnda çocuklarýmýn Cenneti
Dönecek.
Mustafa üniversiteyi kazandý
“Hukuk oku oðlum sen” derdin de
“Ben doktor olacaðým” derdi sana
Sende avukat ol; “ bu adamý boþarken yardýmcý ol bana” derdin
Avukat oldu
Beni boþamaný bekliyor.
Sen gidince kafesteki kuþlarý saldým
Ýlkin senin adýný verdiðimizi gönderdim
Adet yerini busun diye
Sen bakmamýþtýn giderken
Öyle yapmadý
Pencere pervazýna kondu
Gitmek istemez bir edayla döndü, baktý
Baktý
Baktý
Sonra kaç kurtul der gibiydi Mehmet
Uçtu, ardýndan bakarken kendi yansýmamý gördüm
Dayanamadým
Onu da saldým
O da pervaza kondu ilkin
Sonra döndü baktý
Baktý
Baktý
Beklemek kaderimizmiþ gibi
Kafese döndü yeniden
…
06.07.2012 – Bursa
Mehmet Avcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.