/sensiz yarým kalmýþým, hep eksilmiþim güzel gözlem
ne yapalým kader, payýma düþen; mistik özlem/
Her zaman bindiðim tramvaya biniyorum
Kaybolmak istercesine
Hep gördüðüm insanlar
Kördüðüm aþklar
Tanýdýk yüzler
Bir sen eksiksin
…
Ayný durakta iniyorum her gece
Birazdan evin balkonunda
Beni karþýlayan gözlerine gülerek
Üçer beþer çýkýyorum merdivenleri
Anahtarý çevirince kayýyor dünya
Küsüyor arþ
Sað omzuma düþen mahzun baþ
Ve sensiz karanlýk hülya…
Sonra titriyor elim, ayaklarým karýncalanýyor
Yýðýlýyorum vestiyerin dibine
Tek kalan senden otuzaltý numara terlik
Her zamanki yerinde,
Cebimden çekip bir dal sigara
Acýmýn ilacýný alýyorum
Çok oldu bu kez
Dönmedin
Gelseydin ardý cennete açýlýrdý bu kapýnýn
…
Ne oldu söylesene
Aðlamaklý gözlerle
Yarý mutlu yarý hüzünle;
“bensiz yaþayamayacaðýn günler” ne oldu
Hadi ben bilmedim
Ýnanmak istedim, acizdim
Sevmiþtim
Tepeden týrnaða adamdým
Ya sen;
Hangi inatla uðruna bir ömrü verensiz kaldýn
Tepeden týrnaða kadýndýn!
Bir sabah çýktýn,
Þimdi girdiðim kapýdan…
17.07.2012 - Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.