Şiirin Dudağı
Ben Ýnce bir þiirdim dudaðýmýn üstünde
Bazen güler bazense içli içli aðlardým gizlice
Þiirdim ya
Efkârýmýn üstüne giyinirdim dertli dertli
Bir elim doðunun bereketini
Bir elimse batýnýn yükseliþini gizlerdi
Selamlardým Karadenizi, heybeti fikrimi gizlerdi.
Öyle ya daha on sekizdi düþüncelerim
Yeni yeni filizlenen aþký bilirdim
Yazýlýrdým rutubetleþen defter yapraklarýnýn üstüne
Bazen küfrederdim, bazense koþa koþa giderdim mutsuzluða
Aðlasamda, gülsemde yazýlýrdým ince bir sýzýnýn içine.
Çocukluðumdu þiiir
Haylazlýklarýmý hatýrlar, boþ kalan yüreðimi avuturdum.
Kanadý kýrýk martýlarým vardý benim, öylesine hüzünlenen
Ve ardý sýra uçup giden uçurtmalarým.
Sevgilimdi uçurtma
Rüzgârý ardýna sürükleyen.
Kimi zaman annem olurdu dolanýp dururdu parmaklarýmýn ucunda
Ve babamýn yoksulluðu çökerdi gýrtlaðýma, yutkunamazdým.
Gözlerimi giyinirdi þiir
Güneþin rengini saklayýp kirpiklerimin dibinde serinlenirdim.
Birde deniz olurdum kimi zaman
Öfkemi dizginleyen nehirler gibi derinleþir
Çarþaf gibi serilirdim göðün göðsüne.
Belediye banklarýný severdim ara sýra
Çünkü bir cümle dahi olsam, cinsi farketmeyen bir yüreðe dokunurdum.
Ama bir aðacýn gövdesi kadar mutlu olmadým hiç
Adýmýn baþ harfleri yazýlmadýðýndandýr belki
Belki de yazacak bir harfim olmadýðý içindir, bilmiyorum.
...
Þiirdim sadece, suskunluðu severdim daha çok
Çünkü suskunluðum þiirle birlikte geceye gömülürdü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.