Sadakta tek ok var,
Ama karþýda çok düþman...
Siper aldý, yattý yere.
Titrediðini hissetti birden.
Anladý ki, korkuyordu;
Ýçten içe ve sessizce…
Sýklaþtý derin derin, aldýðý nefesleri…
Kovboyumsu ýslýklar duydu çok uzaklardan o an.
Yalnýz olmadýðýný düþündü,
Çekti derin bir oh!
“Ger yayýný ve at okunu.”
Diyordu, uzaklardaki kovboyumsu ýslýk sesleri.
“Yanýndayým, uzaklarda olsam da…” diyerek,
Cesaret de veriyordu derinden derine…
Ayaða kalktý,
Meydan okur gibiydi düþmana.
Attý elini sadaða,
Yerleþtirdi tek okunu aðýr çekim misali…
Hatta göstere göstere sanki…
Ve gerdi yayýný.
Gerdi korkularýna inat!
Fýrlattý...
Saniyelerle baktý hayata.
Aniden kaybolan kovboyumsu ýslýklar;
Ama onun yerini alan,
Okun výzýltýsýndaki ýslýk misali yalnýzlýk!
Okun uçuþundaki hayaldi artýk sýðýntýsý...
Hedefe varacaktý,
Vuracaktý önce bir düþman…
Ondan çýkacak diðerine,
Sonra diðerine,
Sonra bir baþka diðerine...
Sonra...
Gördü ki; ok hedefe gitmeden,
Birkaç metre ötesinde
Yatýyor toprakta hüzün dolu.
Kovboy yok, ýslýk yok, destek yok!
Yalnýz, yapayalnýz...
Ýþte o an oldu olanlar!
Ýrkildi bir sesle;
"Sinema kapanýyor bey amca, film biteli çok oldu!"