DECCAL'IN GÖZYAŞLARI

‘’Nasýl bir duygu katýksýz sevdaya ulaþmak’’

Ah memleketim, temel taþlarýn bir bir çürür,
Kefensiz tarih yazan ejdatým hergün ölür.
Mostralýk cübbe, sakal, talan et hak al,
Hariciye nazýrý olmuþ, imralýdaki çakal.
Yüzüm yok yanan aydýnýma bakacak,
Dile kilit olmuþ din, ülkemi yakacak.
Kimi hýrsýz, kimi alçak, kimi deyyus.
Avucum da kalan çorak toprak,
Çýkara giriþmiþ gardaþ, gardaþý yakacak.

Aç perdeyi ay görünsün,
Bari Gözlerim. Yýldýz bürünsün…
Bu gecenin feyzine bulut yok,
Semanýn gözlerine yýldýz düþmüþ bir bir.
Dört mezhep; bir kitap, Ay ýþýðý, yayý çok,
Deccala verdim yüreði,
Kýrýk, dökük anýlarý koparýp attým.
Geceden almýþ adalet rengini,
Seni beni zula’dan çalmýþ ülkemin zengini.
Yöneteni dersen, o da bulmuþ dengini.
Ney/zen, bir de ben, boyayalým ülkenin rengini.

Bu gün sýrlarým karanlýkta kaybolsun,
Ten gusül alýp, semaya namaza dursun.
Caniler, hýrsýzlar, cahiliyet yobazý. Simsarý,
Sýrtlaný, çayaný, çobaný, sümbülü, selasý, sedasý…
Bu geceye ömür doldursun.

Döndüm Yaradan’a gözlerim zifir döküyor,
Yýrtýk pabuç çocuk ayakta boyun büküyor,
Kaderim elinde iðne, iplik sökük dikiyor,
Kul hakký parmaklýk ardýn da yanýp tütüyor.

Tapýnak þövalyeleri, elleri gencecik kan,
Boyasýz kalmýþ ülke gemicikler yutuyor.
Ney ve mey bu gece ömür doldursun…
Öndeki safa abdestsiz durursun,
Garip vijdanen, sen göstermelik dindar olursun,

Bedenim canýmla yarýþýyor,
Önderim dünya harbe tutuþmuþ çatýþýyor,
Azrail’le göz göze yumruklar çakýþýyor.
Hasta millet ayakta dünya durmuþ bakýþýyor;
Vatan, Bayrak,
Þehit,
Ezaný Muhammed aþkýna,
Akýn akýn ya istiklal ya ölüm,
Kefensiz süngü ile savaþýyor…

Bir uðurda can vermek varsa,
Dinsiz dediðin mustafa kemal onurum,
Hürriyet ve cumhuriyet büyük gururum,
Kitabým kuran, ezani muhammet, kan olurum.
Muhammet Mustafa’ya ümmet olur, kul olurum,
Özgürlük meydanýnda yere serilen cul olurum,
Sessiz ölümler aþar bizi,
Duraklarýn en güzel tabelasýný asýp geliyorum,
Boyasýz fýrça kâðýt kalem,
Ruhumu doyurmadan; ülkeyi boyayýp geliyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: