MADIMAK

Kýzýl suyun mutlu düþlerinde
Seni sevmek suçsa madýmak;
Kýzýldaðýn yüreðinde amansýz kopar hiçran.
Otuz beþ canýn hayali sahile vuran dalgalar gibi
med cezýr.
Reyhan kokusunda hasret baþarken daðlarý,
Sivasta bir kan pýhtýsý döver döver gider…

Güneþin sýcaðý yüreklerde umudu unuturken,
Yüreðe saplanýr madýmak süngüsü,
Köpeðin elinde alaz sarý sýcaðý yakýyor,
Oda oluk oluk kan örtüsü.
Can misali aydýnlýðý taþýyor tenler,
Sakal býrakmýþ; dinden bahsediyor ite benzeyenler…

Emniyet kapýlarý çaldý, çakal sürüsü içeri daldý.
Þimdi gözümün önünde perde perde,
Sivasýn adý her yerde.
Bende katlanacak sabýrmý kaldý?

Þimdi tenimden akar damla damla ateþ.
Yanar benliðim,
Savrulur kül olmuþ ruhum,
Yüreðimde yumak yumak bir sýzý,
Ardýna bakmadan gidesim var,
Güneþin yanýk türküsünde,
Otuz beþ canda hevesim var.

Sabrým dað devirdi cevabý olmayan sorularda!
Ýzini buldum zaman aþýmý odalarda.
Alevim, sünnim yanýk kokusu odalarda,
Temmuz yarým deðil aslýnda, yarým idam.
Al yak þerefsiz alçak unuttuklarýnýda getirdim.

Onurum, atam ve devrimlerin,
Arnavut kaldýrýmlarýn da uyanmadan,
Beni her gün örten laiklik, albayrak.
Son kalesi,
Son durak,
Önünde gittiðim rüzgârdýr ölüm,
Sivas hancer saplassa sol böðrüme,
Özgürlüðün direniþ þarkýsýný söylemeye geldim gülüm.

Otuz beþ ruha uykudan hafifdi madýmakta ölüm.
Utandý titrek ellerim, destan yazamadý kurudu gülüm.
Köpek sürüsü nasýl ola bildin bu kadar zalim,
Çýkmadý aydýným çýkmadý sabaha sað salim.

Usumu bir bir düþünce sardý,
Ýnsandý o ne eksik ne de fazlasý vardý,
Türkiyem hayatýmýz sadece sanamý dardý,
Firara yüz tutmuþ aklým kýzýl daða akardý.

Kýzýl suyun mutlu düþlerinde,
Türklüðüme karýþmýþ lanet,
Bencilliðin yamaçlarýna suskunluðunu saklayan,
Kýrýk bir sehpada yaðlý ilmek…
Mutluluk saatimizi alýp götürecek,
Her aydýn kiþin hakkýdýr sonunu bilmek,
Ýslamýn bebeði burJuvanýn adamlarý,
Bu ülkeyi bitirecek…
Umutlarým ardý ardýna vurgun yesede,
Unuttuðu kýzýl daðlar vardý.

Sosyal Medyada Paylaşın: