O Ahu Bakýþlarýn
Öyle manalýydý ki o âhu bakýþlarýn...
Ýþte ben hep o güzel gözlerine tav oldum!
Kirpiklerin sanki ok, yay gibiydi kaþlarýn;
Gözlerin usta avcý, ben yaralý av oldum...
Gönlüm yýrttý fermaný, anlamýyor ki sözden!
Nerden geldik göz göze ateþ düþtü o gözden?
Kalbimi tutuþturan bakýþýndaki közden;
Kavruldu tüm bedenim, sanýrsýn ki kav oldum...
Keþke hiç görmeseydim, yüreðim oldu enin!
Nereden baktým ki ben þimdi tüm gözler senin?
Esiri oldum inan verdiðin son bûsenin...
Bilsen, dillere düþtüm, aðýzlarda sav oldum!
Þimdi nerdesin bilmem, içerim öyle buruk!
Sevdâzedeyim sanki bütün faylarým kýrýk...
Gözlerim dopdolu nem, boðazýmda hýçkýrýk!
Bir görsen þu halimi eski harfte vav oldum...
Baksan da göremezsin, sezilmiyor varlýðým...
Yýl mý geçti, asýr mý, ah þu yýl sakarlýðým?
Beni bu hale koyan gençlik heveskârlýðým!
Bir volkandým püskürdüm, küle dönen lâv oldum...
Antalya-2012/06
TDK-SÖZLÜK:
Tav olmak: kanmak, kapýlmak, uygun bulmak...
Kav: kolay tutuþan bir orman aðacý mantarý.
Sav: söz, laf, dedikodu, iddia, tez...
Enin: acý ve sýzýdan inleyiþ...
Vav: eski alfabede beli bükük bir harf.
Fay: arazide oluþan büyük yarýk, çatlak...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.