Sorsalar karamsara "Talihim hep kara" der
"Hasret koydu bahara, sitemlerim kar’a" der
Açýlýr serde baca derin bir âh yükselir
"Yüreðim paramparça, her parça bin yara" der.
Mevzu döner dolaþýr sebeb-i zâra gelir
Mecnün’dan âh yükselir; tutuldum bir yâra der
O’ydu yeðâne kârým, yokluk içinde varým
O’nsuz her þeyim yarým, o’nsuz düþtüm dara der
Kadere sesim çýkmaz; kurudu þah damarým
Tek damla kaným akmaz çekse cellat dâra der
Hýçkýrýklar býraksa hal dili feryâd eder
Gayen beni bulmaksa kor ateþte ara der
Anbean büyür resim; gönlümde kýþ her mevsim
Yaþamaya hevesim kalmadý bu ara der.
Rayiha umar iken sararýp soldu gülüm
Yüreðimde biriken, dinmeyen bir nâra der
Pek hazindir son bölüm; korkutmaz o’nu ölüm
"Doðrayýn dilim dilim; atýn beni nâra" der.
Mecit AKTÜRK