Düþtüðüm cenderede ne yana dönsem duvar
Çýkýþ yolu ararken kapana kýsýlmýþým.
Yön aramak beyhude, arþa çýkan tek yol var
Açýlmaz kapýlara boþ yere asýlmýþým.
Gözlerimdeki aþký kuytularda aradým
Arsýzca gerçeklerden ýradýkça ýradým
Uçurum kenarýna kalýnca da bir adým
Yok olma korkusuyla kaskatý kesilmiþim.
Varlýða zenginliðe muhtaçmýþ her can diye
Þöhrete sarýlmýþým, inci ve mercan diye
Mevlâm gönül vermiþken hak aþkýyla yan diye
Bense aþký körleten maddeyle kasýlmýþým.
Yazýk ettim kendime, bilerek bilmeyerek
Yas tutturdum gönlüme huþuyla gülmeyerek
Þuursuzca direttim, huzura gelmeyerek
Þeytanýn hançeriyle hunharca deþilmiþim.
28 haziran 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN