Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Dimdik bir daðdýn yürek menzilimde, Ve narin bir gelincik; ölümüm gerisinde. Bir kýrlangýç kanadý kadar hoyrattýn, Ve bir akasya dalý kadar masum. Bir serçe titremesiydi telaþým,korkuyordum. Korkuyordum; Isýttýðým avuçlarýmda can bulup çekip gideceksin diye. Korkuyordum; Ýnþirahsýz bir anýmda,ruha müptela edip bir sancýyý küseceksin diye. Nerden bileyim; Gidiþinin kanlý mýzrak olup,her zerremde kanadýðýný. Nerden bileyim; Bir tabutun ardýndan aðlayan gözlerle bakmanýn zehir gibi acýttýðýný.. Hani elleri koynunda beklemenin, Var mýydý bir sebebi? Hani yüreði bir avuca sýkýþtýrýp titremenin, Bendeki halimiydi resmi.
Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Bir gençlik uykusunda, Yalnýzlýða kapanan gözler benimdi. Uyanýþým ki bir ihtiyarlýk sabahýna denkti. Otuzunda aðaran saçlarýn baharý hangi bir zaman sonra. Rüzgarla dans eden bir yüreðin,soluðumuydu kalan yarýna. Kopan bir tespih tanesi kadar çaresizdim. Ve üþüyen bir gökyüzü kadar uçarý. Þahitti martýlar týrnaklayýþýma denizleri, Ve þahitti mezar taþlarý öperken ölüleri. Sen þahit oldun mu ölülerin halayýna? Gülüm, Yada mezar taþlarýnýn aðlayýþýna.
Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Hangimizdi her gece sapanlayan yýldýzlarý, Hangimizdi yelkensiz yaran dalgalarý. Hangimizin sebebineydi bu med-cezir, Söylesene hangi oyunda þah için kendini feda ederdi vezir. Yýkýlan ilk hangimizin kalesiydi gülüm, Hangimizdi ilk depremde kalan göçük altýnda. Ýlk hangimizdi "Seviyorum" diye naralar atan dört yanda. Þimdi bir boþluðu sen diye sarmak ne acý. Ve bu otuzumda tattýðým kaçýncý acý.
Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Dar bir zamandý belki de gülüm, Belki an kadar yakýn. Hani uzatsam ellerimi,hani bir gelse sesin kulaklarýma, Sancýlanmasam diyorum bu gece, ve her hecede seni yazsam kaðýtlara. Buruþturmasam diyorum yüzümü, Koy versem allý pullu yastýða baþýmý. Dökülen terim olaydý ahh yanaðýma, Saklý kalsaydý gözyaþým mabedinde, Bu hale düþmenin sýrrý var mý gülüm bu heybetimde?
Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Öyle bir sevda þiiriydi yazmak hayalim. Ayrýlmayan ellerin, Kapanmayan gözlerin, Ve yanýndayken bile çekilen özlemin þiiriydi iþte. Fazla büyütmemek gerek derdin hep, Alt tarafý ölüm iþte!, Alt tarafý kýsa bir ayrýlýk. Söylesene hangi yüreðe yakýþýyor yalnýzlýk. Biliyorum gülüm, Aðlayan ben deðilim aslýnda, Aðlayan mezar taþlarý, Ve þu gördüðünde otuzunda yaþayan ölülerin halayý.
Þimdi ben ne yazayým kaðýtlara gülüm, Ne yazayým böyle soluk alýrken omzumda ölüm.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.