GEMİ

Bir gemi indirildi suya,
usta elinden çýkmýþ çelik yapýlý,
gencecik yeni yetme bir çocuk,
yüreðinde yer yoktu korkuya,
taktý incik boncuk.

Liman, liman hep dolaþtý,
o liman senin bu liman benim,
yük aldý akranlarýyla dalaþtý,
dedi ustasý, dayanýr yelkenim,
o batanlarla vedalaþtý.

Yürek kaptan dedi gemi yorgun,
yapan dedi, olamaz olgun,
olmaz geminin yüzü solgun,
batacaðýný, bir ben bilirim,
kaderini yaparken çizdim onun.

Yürek kaptan korktu batar diye,
fakat gücü yoktu, itiraz etmeye,
baþladý, her yükü götürmeye,
o liman senin, bu liman benim,
dolaþtý oldu yorgun, yüzü solgun.

Dev fýrtýnalar, koptu okyanusta,
yüzdü sýðýndý ýssýz bir koyda,
bazen koþtu geldi, yaþlý bir usta,
takýldý çapasý, yakamozlarda,
balýklarsa kaçýþtý, o dev fanusta.

Ve bir akþam, sis sardý etrafýný,
kaçacak yeri yoktu, kalakaldý,
ve ruh korktu, çatýrdamaya baþladý,
dev dalgalarla boðuþtu,olmadý,
korkusuz yürek, telsizine sarýldý.

Dev gözlü dalgalar, geçti üstünden,
kimini yere attý, kimini suya attý,
o gemi günah sevap yüzünden,
yüküyle, geri çýkmaza battý,
o günah sevap yüklü gemi bir hayattý.

a.yüksel þanlýer








Sosyal Medyada Paylaşın: