Uzun ömür mü desem; "mutlu yýllar" mý desem?
Varlýðýn bir hoþseda, yokluðun bizlere sem.
Ufacýk tefeciktin, büyüdün günden güne
Zaman dediðin ne ki? Çabuk geçermiþ meðer.
Arada dalýp þöyle; dönüp bakýnca düne
Gönül ayrýlýklara, kora düçarmýþ meðer.
Özler seni her daim, baba diye bildiðin;
Çýnlar kulaklarýmda, kahkahayla güldüðün
Duyulmasýn hiç bir an, sararýpta solduðun
Bahçemdeki çiçekler, senle açarmýþ meðer.
Dur; diyemezdim sana, yolcu yolunda gerek
Bozma hiç düsturunu, doðruluk olsun erek
Bazen gurur duyarak, bazen de iç çekerek
Seyrettim uçuþunu, kuþlar uçarmýþ meðer.
Huzurun eksilmesin, artsýn da yýldan yýla
Unutma asla bizi, aklýna gelsin sýla
Mevlâm keder vermesin, senin gibi bir kula
Ayrýlýk bâdesini seven içermiþ meðer.
Sayarken seneleri, düþtüm yirmisekize
Deðmesin þu gözlerim, yüzünde soluk ize
Zamane getirmesin, incitip seni dize
Zorluklar gülen yüzden, korkup kaçarmýþ meðer.
Mutluluk gözlerinden, boncuk boncuk dökülsün
Gülücükler peþinden, çorap gibi sökülsün
Dinleyen bülbülllerin, kulaklarý bükülsün
Beni boþver yolcuyum, insan göçermiþ meðer.
Bugünde her gününde, umduðunu bulasýn
Rabbim rahmeti ile yüreðini sulasýn
Sevginin zincirini gerdanýna dolasýn
Hakk’ý bilen gönüller, sevgi biçermiþ meðer.
Bir kýzým var uzakta, yüzü mah adý Figen;
Özleyen yüreðimden, dökülür feryad figan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN