yaðmurlu bir günde durakta görsek ilkin. elinde o vergi iade zarfýyla… ite kaka doluþsak homurtuyla çalýþan halk otobüsüne. ve yer vermesek hayatýn tüm yükünü eskimiþ bir bastonla taþýyan o adama. belki sadece inerken, dikkat et baba otomatik kapý çarpmasýn desek. gülümseyerek inse açýlan kapýdan zoraki adýmlarla. bir müddet ardýndan baksak taki o ve biz þehrin karmaþasýnda kaybolana dek.
sonra baþka bir gün; sabah ezanlarýyla girdiði ekmek kuyruðundan dönerken görsek o eskimiþ kalýn paltosu sýrtýnda. engel olamasa öldüren öksürüðe filesindeki ekmeði ulaþtýramadan bekleyenlerine yenik düþse öldüren soðuða, öksürüðe ve çileye, biz yine halk otobüsünde, yetiþme çabasýnda iþlerimize öyle ya hayat devam ediyor sen olmasan da. nefesten buðulanmýþ camlarý silerek baksak. göremesek yüzünü. ve belki açýk kalmýþ gözünü yüzükoyun asfaltlara kapanmýþ adamýn…
ah vah lar yükselse halk otobüsünün müdavimlerinden, kim acaba? Kimi kimsesi yok mu bu adamýn? Ah yazýk…
ben cevaplasam sorularý içimden. her zamanki gibi içimden haykýrsam - ben biliyorum kim olduðunu asfaltlara yýkýlýp kalanýn orda cansýz yatan bir toplum aslýnda yok yok ondanda yakýn belki. evet evet ben biliyorum asfaltta cansýz yatan sen! sen aslýnda bensin yani ölen benim.
tümü sensin duygularýmýn hayatýmýn anlamý sen. sen aslýnda içimdeki bensin çevremden gizlediðim. sen görünmeyen yanýmsýn benim. yani sen en fukara hayallerin sahibi. ve sen rüyalarýný en taze somunlarýn süslediði ve yüzünde kahýr yüklü bir yaþaným izlerini gizleyen. hissettirmeden kimsesiz kalmýþ acýlarýný kimselere. yokluða, aslýnda var olup da sende olmayana, yani yoksulluðuna gülümseyen.
yani sen en hoþ sohbetlerin onur konuðu en sade mutluluklarýn, ve en fukara hayallerin sahibi sen sen aslýnda bensin yani biziz yani sen aslýnda aynasýn yansýtan ve biz hani derler ya; “aynalara küsmüþüz” bakmýyoruz sana baksak bile göremiyor, görsek bile anlayamýyoruz seni ve anlamlandýramýyoruz tüm bu olup biteni.
22/10/2001 bursa/ Mustafa Tilci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Tilci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.