yüzüme sürdüm isayý ve birde ölülere dokunan elleri.
o sabah, günboyu ayaklarým dokundu topraða bakýndým öylesine, okunan dualara daðlara ve kadýnlara ve birde güneþ altýnda kalan mezarlara.
anlýyorum ki, tuhaflýk inandýklarýnda. ve nedendir bilmiyorum, gömdüklerinde, oðullar adýna gözleri tanýdýk geliyor, bana.
ne zaman okusam, Allah adýna, bir ayet bilirim, sevmez göç eden ayaklar ayrýlýklarý ve yol gibidir ölüm, varmak istersin anlamadýðýn suratlarýn bakýþlarýna sýðýnýrým, haþa Allah adýna.
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
binyıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.