Bizim diyarý bilsen bakmazsýn aval aval Azcýk izanýn olsa kahrederek ölürsün Amiyane tabirle atmayýp da “martaval” Iþýða kapýlanýn döndüðünü bilirsin
Bizim ahvali görsen kýzarýrsýn hicaptan Bizimle uðraþýrken kendini yersin cepten Estirdiðin o yele dayanýr mý acep ten Ten deðil de lambanýn söndüðünü bilirsin
Bizim gözlerimizde dörtnala giden atýn Ýzlerini bulursun huzursuz olur zatýn Sanma ki sermayesi bizler olduk mezat’ýn Satanlarýn da sala bindiðini bilirsin
Bizim daðlar yamaçsýz etekleri otsuzdur Bizim suda yaþayan balýklar çok tatsýzdýr Bizim burda yiðitler hem namsýz, hem adsýzdýr Ad uðruna herkesin yandýðýný bilirsin
Bizim diyar, dedim ya; bir kere göz atsan da Soframýzdan yiyerek çulumuzda yatsan da Ön yargýyla oturup bize kaþýn çatsan da Ýnsanlarýn acýya kandýðýný bilirsin
Güneri Yýldýz (Elazýð, Haziran/2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.