Sen Ne Zaman Ağlasan

Yaðmur yaðmýyor,
Sadece sen aðlýyorsun;
O ’yüz’den bu ýslaklýk,
O ’yüz’den bu güzellik..
Üstelik en hüzünlü melodileri çalarak gözlerinle..
Notalarýný bile bilmeden,
Kafana göre..

Sonra mendillere susturmaya çalýþýyorsun ama gözyaþlarýný,
Görmeyeyim ben, duymayayým ve bilmeyeyim diye..
Avuçlarýnda birkaç ince kirpik cesedi,
Avuçlarýnda birkaç küçük çapak taneciði..
Þiþmiþ gözkapaklarýna inat,
Kýzarsa da güzel kalan gözlerine inat,
Aðlamýyorum diyorsun,
’Gözüme toz kaçtý’ lafýný evlat ediniyorsun dudaðýna..
Yalanýn kokusu hemen geliyor burnuma,
Canlý canlý gömülmek istiyorum o an,
Gözyaþlarýnýn aþýndýrarak açtýðý o cennet çukuruna..

Ey yar!
Sen ne zaman aðlasan,
Benim için toprak kokar her yer..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: