Nasýl da deðiþiyor her þey zamanla
Deðiþmeyen tek þey ’’SEN’’
Yokluðun adama nasýl koyuyor
Bir bil’sen
___Ölüm sessizliði
Çöküyor kente
Buruk yaðmurlar düþüyor gökten
Toprak olmak geliyor içimden
Heybemde kýrýlgan cümleler birikiyor
Hangisine dokunsam tufan oluyor
Bir cenin gibi korunmasýz oluyorum
Öksüz,yetim yaz çiçekleri
-ki sen biliyorsun hangilerinden bahsettiðimi-
Boyun büküyor güneþe
Kanayan bir ýrmak gibi yürüyorum ateþe
Kemirgen düþ(ünce)ler çatýrdýyor beynimde
Kötü huylu bir tümör gibi yayýlýyor günden güne
Musallaya baþ koymadan gidiyorum sür/güne
Ah þu benim hoyratlýðým
En çok da seninle
Vuruyorum kendimi
Kalbimin ortasýndan
Þu takvim tutmaz sancýlar
Deðdikçe korunmasýz yüreðime
Dört yandan kuþatýlmýþ
Zýrhsýz bir zavallý oluyorum
Ne olur gitme
Arada bir olsa da
Sesin deðsin sesime
Gitme!!!
Ne olur git/me!!!
Necat USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.