Gül Yüzüne Alıştım

Elini tutmak için, günü güne eklerim.
Kalbimi sarmasan da, gül yüzüne alýþtým.
Sabýr taþý koynumda, gece gündüz beklerim.
Gönlüme varmasan da, gül yüzüne alýþtým.

Her vakit karþýmdasýn, bocalayan aklýmsýn.
Gözlerimde bakýþýn, yüreðimde saklýmsýn.
Kimse bilmez halimi, her yanda yasaklýmsýn.
Hiç umut vermesen de, gül yüzüne alýþtým.

Sevda ektin gönlüme, hallerimi gördün mü?
Dillerim söylemiyor, ellerimi gördün mü?
Coþkun ýrmak gibiyim, sellerimi gördün mü?
Sýrrýma ermesen de, gül yüzüne alýþtým.

Zalim kader benimle, derdimi diyemem ki.
Engeller aþýlmýyor, sevdama kýyamam ki.
Ýstesem de ölümü, kefenim giyemem ki.
Örtümü sermesen de, gül yüzüne alýþtým.

Karanlýðýn koynunda, saatler bitmez oldu.
Uykular bana azap, düþlere hüzün doldu.
Umutlar tükenirken, sarardý rengim soldu.
Yaramý sarmasan da, gül yüzüne alýþtým.

Macit’im derin sýrra, aþka düþünce erdim.
Ya Rab! Beni affeyle, bir güle gönül verdim.
Kokusunu özlerken, dikenlerini derdim.
Ýlacým karmasan da, gül yüzüne alýþtým.


Mehmet Macit
31.05.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: