DİNLE ANNE

Dinle, dinle ki sýzlanma
Aðlamak arýtmýyor dünyayý,
Gönül hapsinde yaþamayý bilir misin?
Sevda çýraðý oldum,
Kendime vurdum tokmaðý
" Güle güle " dedin, uðurladýn,
Þen uðurlamanda kalmadým.
Memleketten, senden uzakta açtým gözümü,
Gonca gonca gülmedim,
Yüreksiz de yaþanýrmýþ Anne.
Hiç hak etmemiþtim bunlarý.
Gözüm dedim , gönül verdim,
Söktüler gönlümü Anne,
Sýnýf sýnýf ayýrmamýþtým insanlarý,
Bir ekmeði bölmüþtü ellerim
Öldürmediler can havlinde koydular, yaralý at gibi,
Ýyilik olur diye, sýkmadýlar kurþun
Hiç umar mýydýn kaderden bunlarý,
Aklýna gelir miydi hiç?
Ana yüreðini anlýyorum Anne.
Bilseydim ah bilseydim.
Doðurmazdým seni
Çözüm deðil bunlar,
Ham meyvaydým, acýlarda olgunlaþtým.
Anlýyorsun Anne.
Dünyaný yaktýlar,
O çocuk yüz yok,
Katran döktüler yüreðine,
Masum sevgiler yok.
Oba çadýrý karasýndan
Diken diken perde çektiler.
Millediler gözünü, dünyan yok,
Aðlamalarýn geliyor aklýma, of dediðinde,
Sýzlayan yüreðin geliyor,
Aklým da yüreðim de cýz diyor,
Unutmadým, unutamadým,
Yaban kokum diye koklarken,
Gözünden, yastýðýma süzülen bir çift yaþý,
Ecel burnumda.
Son verdiler yaþamama,
Yaktýlar, kýzgýn sacda daðladýlar, benid e,s eni de.
Acýmadýlar.
Soruyorum
Ne demek bu Anne?...
Aklým almýyor, insanlýk mý bu
Canilik mi ?
Yoksa, yoksa kasaplýk mý?
Diri diri mezara konulur mu Anne
Hem de kefensiz?
Ýnsanýn yüceliðini öðretmiþtin, öldürdüler Anne.
Oysa, oysa bir yüreðe sýðýndým, sevgi dilendim.
Soðukta kaldým üþüdüm, sen utanma Anne.
Taze bir fidana uzanýr mý el?
Acýmadan sökülür mü?
Dal dal ümitler kýrýlýr mý?
Yeþil yaraþmadý gönlüme,
Sevmiþtim.
Bahardý, tohum saçmýþtým,
Suya hasret koydular,
Bu mu bahçývanlýk Anne?
Topraktaydým oysa, öylesine sýradan
Diyarlarýmdan kovuldum,
Memleket havasý kokularým yok
O çocuk yollarým, sana sarýlmalarým yok,
Karanlýk yollarda ýþýk tutan sevmelerim yok.
Delik deþik yüreðim, umutlarým yok,
Acýlarýmla örttüm üzerini,
Gün ýþýðý sýzdýrmadým,
Yeminim oldu gözyaþlarým.
Kimselere bildirmedim.
Hayat, öndücüne kötü çýktý Anne.
Dile gelmez acýlar çektim
Öylesine sýradan yaþamýþ göründüm,
Suçum mu oldu sevmek!
Boynuma ip taktýlar ilmek ilmek,
Kördüðüm ettiler,
Tekmelediler sehpayý acýmasýz; sormadýlar Anne.
Sana býrakamadým gönlümü, kelamýmý.
Son defa " anam " diyemedim doya doya,
Bunu bile çok gördüler, bu ne acýdýr,
Neden yanýyorum ki!..
Ardýmdan aðlama,
Bizi bu hâle koyan düzene,
Bozulmayan yasaya, yazýlan yazýya,
Bizi bizden koparanlara,
Bu dünyada baþkaldýrmadan yaþayanlara,
Yarýnlarý, umutlarý baþkalarýnýn avuçlarýna sayanlara
Bana, benim gibilere deðil,
Utançlarýný örtenlere aðla.
Kurtaramadým canýmý,
Dünyanýn çarký kapmýþ,
Diþlilerde sýzlanýyorum,
Aðlama, aðlama öldüm diye,
Ölümümse bu býrak,
Ölümüm, yaþamamýn devamý olsun.
Dilim diþime takýlýyor
Cümle kuramýyorum Anne.

04 Mart 1997
Sosyal Medyada Paylaşın: