Farklý kavimlerin birlikte hicreti gibi þimdi aþk, Diz kapakçýðýný yýrtan asfalt bir yol, Kýzgýn bir ateþ, Kaynar bir su, Gözlerden, dudaklara doðru akan bir damla kezzap, Aðýzlarý kapalý tutan bir çift dikiþ,
Dokunabilsem ah...
Adýný, sokak satýcýlarýna sadaka olarak býrakan bir insan, Aklýnda, gri kaldýrýmlara serilmiþ bir kalp hayal eden, Kimliði belirsiz, yüzü teþhis edilemeyen, yabancý bir cisim, Sýrtýnda eski bir keman sesi, Dudaklarýnda eski seviþmeler, kimi eksik, kimi kanlý...
Gelsen ah...
Birbirine uzak, farklý zaman diliminde ki ayný insanlarýz þimdi seninle. Yetse duvardaki saatlerle oynamak keþke ah... Mevsimlerin sýrayý bozduðu için arbede çýkardýðý, Ýnsanlarýn yitirilmiþ duygularýmýz için marþlar söylediði, Yeni bir evrenin, eski kafalý çocuklarýyýz belki, Ýsmimiz bitiþik yazýlýyor mu orada? bilsek keþke...
Sevsen keþke ah...
Beyin ölümü gerçekleþmiþ bir hastanýn düþleri var içimde, Þimdi tam da bitti denildiði yerde hayatýn, Henüz çekilmemiþken fiþim, Gerçekleþen beyin ölümüne inat, Yerinden söküp gösterebilsem yüreðimde hep atan seni,
Hep orada kalsan keþke, ah...
Gelsen, Sevsen, Kalsan, ah...
Dokunabilsem...
Onur Budak Sosyal Medyada Paylaşın:
onurbudak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.