MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SONRA YAPILACAK TEK ŞEY VAR
Wolfgang Borchert

SONRA YAPILACAK TEK ŞEY VAR


Sen. Makine baþýndaki adam ve atölyedeki. Sana yarýn su borularý ve vanalar yerine
çelik miðferler ve makineli tüfekler yapmaný emrederlerse, yapýlacak bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Tezgahý ardýndaki kýz ve bürodaki kýz. Sana yarýn bomba doldurmaný ve keskin
niþancý tüfekler için hedef dürbünleri monte etmeni emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Fabrika sahibi. Sana yarýn pudra ve kakao yerine barut satmaný emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Laboratuardaki araþtýrmacý. Sana yarýn eski yaþama karþý yeni bir ölüm icat
etmeni emrederlerse, yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Odasýndaki ozan. Sana yarýn aþk þarkýlarý yerine nefret þarkýlarý söylemeni emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Hastasý baþýndaki doktor. Sana yarýn savaþa adam yazmaný emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Kürsüdeki din adamý. Sana yarýn savaþa dair kutsal sözler söylemeni emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Vapurdaki kaptan. Sana yarýn buðday yerine top ve tank taþýmaný emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Havaalanýndaki pilot. Sana yarýn kentler üzerine bomba ve fosfor yaðdýrmaný emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Dikiþ masasý baþýndaki terzi. Sana yarýn üniformalar dikmeni emrederlerse, yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Cübbesi içindeki yargýç. Sana yarýn savaþ mahkemesine gitmeni emrederlerse, yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Ýstasyondaki adam. Sana yarýn cephane treni ve kýt’a nakli için kalkýþ sinyali vermeni emrederlerse,
yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...


Sen. Kentin varoþlarýndaki adam. Sana yarýn gelir de siper kazmaný emrederlerse, yapacaðýn bir tek þey var:
HAYIR de!...

Sen. Normandiya’daki ana ve Ukranya’daki, sen Frisko ve Londra’daki ana. Sen Hoangho ve Missisippi’ deki
ve Hamburg ve Kore ve Oslo’daki ana., bütün toprak parçalarý üzerindeki analar, dünyadaki analar, sizden
yarýn yeni kýrgýnlar için hemþireler ve çocuklar doðurmanýzý isterlerse, dünyadaki analar, yapacaðýnýz bir tek þey var:
HAYIR deyin!... Analar, HAYIR deyin!...

Çünkü eðer hayýr demezseniz, eðer hayýr demezseniz analar, sonra, sonra:

Gürültülü vapur dumanlarýyla yüklü liman kentlerinde büyük gemiler inildiye inildiye sessizleþecek, dev mamut
kadavralarý gibi su üstünde ölgün ve hantal, su yosunu, deniz bitkileri ve midye kabuklarýyla kaplý, önceleri
öyle ipildeyip çýnlayan gövdesi mezarlýk ve çürümüþ balýk kokusuyla yüklü, yýpranmýþ, hasta ve ölü gövdesi
rýhtým duvarlarýna karþý, ölü ve yalnýz rýhtým duvarlarýna karþý yalpalanacak.

Tramvaylar beyinsiz, ýþýltýsýz, cam gözlü kafesler gibi yamru yumru olacak. Çürümüþ hangarlarýn arkasýnda, büyük
çukurlar açýlmýþ yitik caddelerde raylar öylece duracak.

Çamur grisi, pelteleþmiþ, kurþuni bir sessizlik dönenecek ortalýðý, her þeyi unutarak, büyüyecek okullarda ve üniversitelerde
ve tiyatro salonlarýnda büyüyecek, stadyumlarda ve çocuk parklarýnda, korkunç ve hýrslý kesintisiz bir sessizlik büyüyecek.

Güneþli taze baðlar yýkýk yamaçlarda çürüyecek, kuraklaþan toprakta kuruyacak, pirinç ve patates ekilmeyen tarlalarda
donacak ve sýðýrlar katýlaþmýþ bacaklarýný devrilmiþ iskemleler gibi dikecek gökyüzüne.

Enstitülerde büyük doktorlarýn dahi buluþlarý asitlenecek, çürüyüp, mantarsý küfle kaplanacak.

Mutfaklarda, hücre odalarda ve kilerlerde, soðuk hava depolarýnda ve ambarlarda son torba un, son kase çilek, kabak
ve diðerleri bozulup gidecek, ekmek ters çevrilmiþ masalarýn altýnda, parça parça olmuþ tabaklarýn üstünde yemyeþil kesilecek,
ortalýða yayýlan yað arap sabunu gibi kokacak, tarlalarda buðday paslanmýþ karasabanlarýn yanýna düþüp kalacak, yok edilmiþ
bir ordu gibi ve tüten tuðla bacalar, demirci ocaklarý ve yýkýk fabrika bacalarý sonsuz çimle kaplanarak ufalanacak, ufalanacak,
ufalanacak.

Sonra son insan dökülüp parçalanmýþ barsaklarýyla ve kirlenmiþ ciðerleriyle zehir gibi kýzaran güneþin altýnda yalnýz ve yanýtsýz
ve yalpalayan yýldýzlarýn altýnda bir yanýlgý gibi ordan oraya dolaþacak, o kocaman beton yýðýnlarý, tenha kentlerin soðuk putlarý
ve gözden kaçmasý olanaksýz toplu mezarlar arasýnda yalnýz, son insan, kupkuru, delirmiþ, allaha küfrederek, yakýnarak o korkunç
soruyu soracak : NEDEN? Bu ses bozkýr derinliðinde yiterek duyulmaz bir hale gelecek, yýkýntýlar üzerinde esecek, çatlaklar
arasýndan akacak, bu ses, ibadethane enkazlarý içinde ve sýðýnaklara çarparak þaklayacak, kan birikintileri üzerine düþecek,
duyulmayacak, yanýtlanmayacak, son insan-hayvanýn son hayvanca baðýrýþý.

Tüm bunlar olacak, yarýn, yarýn belki, belki hemen bu gece, belki bu gece, eðer-eðer-eðer siz.
HAYIR demezseniz!...


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.