Küçük solgun gül! Bordadan esen hoyrat yel periþan etti seni! yapraklarýn sanki bir liman yosmasýnýn sýrtýna giydikleri -- birden saldýrýverdi.
Hissetti de kendini bir süre belki bitkin, istedi gizli kývrýmlarýnda biraz soluk alsýn. Ama kokun onu öyle büyüledi, öylesine geçirdi ki kendinden: köpürdü coþtu birden, duyduðu hazla ezdi seni; öptüm diye böbürlenmede ürkmüþ otlarda eserken gene.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Wolfgang Borchert Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.