Tütün dumaný kemiriyor havayý. Oda Kruçyonýh’ýn Cehennem’ inden bir bölüm gibi. Anýmsýyor musun Ýlk kez ardýnda bu pencerenin tutkudan çýldýrmýþçasýna okþamýþtým ellerini. Þimdi oturuyorsun ayný yerde, yüreðin demirden bir kýlýf içinde. Ve yarýn paralayan sözlerle kovacaksýn belki beni Ve loþ antrede uzun süre titreyiþlerle sarsýlan bir kol bulamayacak ceketteki yerini. Çýkacaðým, ezilmiþ. Fýrlatacaðým vücudumu sokaða. Yabanýl çýlgýn umutsuzlukla paramparça. Hayýr gerek yok buna, sevgilim, biriciðim, gel vedalaþalým þimdiden. Aðýr bir gülle gibi aþkým nereye kaçarsan kaç asýlýdýr sana nasýl olsa. Býrak son bir haykýrýþla uluyayým horlanmýþlýðýn acý yankýsýný. Çalýþmaktan anasý aðladýðýnda öküzün gider salar kendini soðuk sulara. Aþkýndan baþka deniz yok bana, ve gözyaþlarý da bir erinç koparamýyor ondan. Yorgun fil sessizliði aradýðýnda yatar kýzgýn kumlara saltanatla. Aþkýndan baþka güneþ yok bana. Ve bilmiyorum bile neredesin þimdi ve kiminle. Eðer bir baþka þair olsaydý böylesine üzdüðün, onarýrdý acýsýný parayla ve ünle. Fakat sevinç vermiyor bana hiçbir çýnýltý senin sevgili adýnýn çýnýltýsýndan baþka. Atmayacaðým bir boþluða kendimi, zehir içmeyeceðim. Ve dayayýp þakaðýma namluyu çekmeyeceðim tetiði. Aðzý hiçbir býçaðýn bakýþlarýn kadar senin kesemez beni. Yarýn unutacaksýn seni taçlandýrdýðýmý, ve yakýp tükettiðimi çiçeklenmiþ bir ruhu aþkla. Ve uçarý günlerin fýrtýnalý karnavalý daðýtacak sayfalarýný kitaplarýmýn. Sözlerimin kurumuþ yapraklarý mý durduracak seni çýrpýnan soluðuyla. Býrak hiç deðilse son bir sevgi dalgasý sereyim beni býrakýp giden adýmlarýnýn altýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vladimir Mayakovski Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.