Herkes ve Herşey İçin

Hayýr.
Olamaz.
Sevgilim, sen de mi kýzdýn bana?
Niçin?
Bak
geldim,
çiçek de getirdim,
ama, ama...asla bir kötülük
yapmadým sana!

Solgun bir yüzle,
düþtüm kaldým sendeleyerek.
Sokak döndü durdu çevremde.
Duydum kesik kesik fren seslerini.
Esiyor rüzgar
acýtýyordu yanaklarýmý.
Bu denli kargaþa hiç olmamýþtý.

Baþkentin karmaþasýnda
baktým çevreme
çok sert bir yüzle.
Hüzünlü,
sanki ölüm döþeðindeydim.
Yüreðim de yitik bu arada.

Bir kötülük yapmýyorsun bana,
ama
ilgilenmiyorsun da benimle.
Artýk
hüç umurunda deðilim.

Aþk!
Sen vardýn usumda hep.
Yeter!
Bitirin bu aptalca oyunu.
Ýsterseniz
eleþtirin beni,
en görkemli
serseriyim ben.

Anýmsar mýsýn?
Sýrtýndaki haçýn altýnda iki büklümken
bir anlýðýna durdu Ýsa.
Onu izleyen kalabalýk
baðýrdý o anda gülerek:
’Yürüsene, aptal! ’ dediler.

Doðru!
Acýmasýzsýn.
En zorlu gününde
baðýrýrsýn bir zavallýya.
Rahat vermez, kargýþlarsýn onu.
Ama biz hazýrýz zaten
buna.

Durumlar iþte böyle!

Ant içerim ki dürüst olacaðým,
bir kýz verin bana.
Genç
güzel bir þey olsun.
Hiçbir kötülük etmeyeceðim,
yalnýzca saflýðýný bozacaðým onun
iðneleyici sözlerimle.

Göze göz! Diþe diþ!

Hiç aralýksýz
düþündüm binlerce kez öç almayý.
Korkutun
isterseniz beni.
Suçlu ortada zaten
deðil mi?

Göze göz! Diþe diþ!

Öldürün
gömün beni.
Kurtulurum oradan,
yaparým elimden geleni.
Ama
bir köpek gibi,
geleceðim arkanýzdan sizin,
saldýracaðým size hep!

Geceleyin birden uyanaksýn.
Çünkü gürleyeceðim bet sesimle.
Hiç rahat yüzü de
vermiyorsun bana.
Kalmadý farkým
bir tutsaktan.
Ama güçlüyüm yine de ben!

Boynuzlarý tellere takýlmýþ
bir geyik gibiyim.
Gözlerim kan çanaðýna dönmüþ.
Bir zavallý da olsam
dikileceðim bütün gücümle
göstereceðim herkese yüzümü.

Ýnsan kaçamaz!
Pis,
piþman bir durumda.
Gerekirse yatar soðuk taþlarda.
Ben de çizeceðim bir dinsizin resmini
Çar’ýn kapýsýna.

Kuruyun ýrmaklar, dindiremesin Çar susuzluðunu.
Onu ilençleyin!
Güneþ, ýþýðýný harcama onun için boþuna!
Binlerce yoldaþým
dýþlansýn alanlarda!
Ve en sonunda geldiðinde o
çaðlarýn ötesinden
üþüyerek,
anlayacak son günlerini tükettiðini.
Haydutlarý, kýyýcýlarý
kurtaramayacak onu.

Gün doðuyor.
Açýldýkça açýlýyor gökyüzü,
yutuyor geceyi
yavaþ yavaþ.
Pencereler ýþýl ýþýl
tavalar sýmsýcak.
Dökülüyor güneþ kentin üzerine.

Ey kutsal öç!
Önderlik et bana
çok güçlüsün
yaþýyorsun dizelerimde.
Benim bu yüreðim,
söyleyecek sana her þeyi
týka basa dolu o.

Geleceðin insanlarý!
Nasýlsýnýz?
Tanýmalýyým sizi.
Buradayým,
bütün acýlarýmla.
Yaralarým sýzlýyor...
Size býrakacaðým her þeyimi
o mutlu ülkümü.

(1916)
Sosyal Medyada Paylaşın: