SENSİZLİĞİN İSYANI

Bu kaçýncý sensizlik yaþadýðým uzak iklimlerde

Bu kaçýncý sensizlik yaþadýðým yalnýzlýðýn koynunda

Üzgün gözlerim bekler gecenin çaresizliðinde

Her gece titrek perdeler arasýnda...


Ümitsiz bir sevdanýn düþmüþüm peþine

Vakit geç, daha yeni uyandým uykudan

Gözyaþlarým kirpiklerimin hapsinde

Yüreðimde düðümlenmiþ hýçkýrýklar...


Bittim, tükendim artýk sensizliðin boþluðunda

Yokluðun ölümmüþ meðer bu sevdanýn sonunda

Þimdi göç etme zamanýdýr sarardý yapraklar

Dibine kadar yaþýyorum bu sonbaharýda...


Acýlarýmýn gölgesinde býraktým yalnýzlýðý

Karanlýðýn kollarýna attým yitik sevdalarý

Düþlerden uzak kýrýlgan bir hayatýn

Sonsuz gidiþlerinde daraðacýndayým...
Sosyal Medyada Paylaşın: